Semih Polat

Manajans'a girdiğimde tanıdığım, Eminönü iskelesinden kalkmak üzere olan Kadıköy vapuruna son anda demir parmaklığın üzerine tırmanıp yetişmesine hayran olduğum, beraber Ajans Ada'da çalışırken tesadüfler sonucu Efes Pilsen'in 4 biracısından ikisi olduğumuz efsane Semih Polat... Vasfiye'nin Semih Polat.

Ersin Salman'ın komik ve eşsiz maceralar arkadaşı, yoldaşı; matbaa tekniklerini iyi bilen ama sonradan film prodüksiyonu işlerine de hakim olan dostumuz. Ailesine ve dostlarına başsağlığı dilemekten başka bir şey gelmiyor elden.

Semih'i 12 Aralık 2024 Perşembe günü kaybettik.

 

Nazar Büyüm 1944 - 2024

Nazar Büyüm'le yolun başında ve ortasında yakın çalışma şansım oldu. Ustam, abim, dostum, eski patronumdu. Ne dediğini bilen, bildiğini diyen, dopdolu ve birçok şeye rağmen keyifli olabilen bir insandı. 

Ajans Ada'nın hızlı çıkışında Nazar, Ersin ve ben (Zafer’i katamıyorum ne yazık ki, kafalarımız farklıydı) bir sürü kampanyanın arkasındaki keyifli çeteydik işte. Ben -Zafer'in deyişiyle- uçar, Nazarı kışkırtır gaza getirirdim, Ersin zaten akıllı şamataya yatkın olduğu için hemen dahil olurdu.

Reklamcı mıydı Nazar Büyüm? Reklamı anlar, planlayabilir, iyi anlatabilirdi ama daha çok yazar, yayıncı, okurdu. İki şiir kitabı, Urladam'a armağan ettiğim kitapların arasında... Benim bulaştırdığım Nobody Loves a Drunken Indian romanını da son bir iki sene içinde eğlence olarak çevirmiş bana da göndermişti.

Ömrümüzden, dünyamızdan bir dost daha eksildi işte. Daha ne diyeyim. Ailesine başsağlığı dilemekten başka...

Ne Anlardı Onlar dizisinde Nazar'la bazı anılar da anlatacağım, keşke sağlığına denk getirebilseydim.

AGOS'tan.


Reklamcılar Derneğinin Instagram notları

 

Osman Kavala'nın Agos'taki yazısı

https://www.agos.com.tr/tr/yazi/31430/agabeyim-nazar-buyumun-ardindan?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR13cAEfoH8l-6guRSr5M5zJGy88XpDsOY_PGAtDEURjwJ7dx-2iTOVnA8U_aem_8qf6veL9VOr_RdoOkM09fg

Ferit Edgü

 

Manajans'ın (Ege Ernart ile birlikte) ilk profesyonel reklam yazarı. 

Edebiyatçı, sanat insanı, yayıncı. 

Vikipedia'ya göre:

İsmail Ferit Edgü (24 Şubat 1936, İstanbul - 22 Temmuz 2024), Türk öykücü, şair, romancı, deneme yazarı.

Yüksek öğrenimine İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nin resim bölümünde başladı. Daha sonra Paris'e giderek, üniversite hayatını orada sürdürdü. Türkiye'ye döndüğünde Mavi dergisinde yazmaya başladı ve bu yazılarla tanındı. Dergiden sonra Ada Yayınları'nı kurdu ve 1976'dan 1990'a değin pek çok yerli ve yabancı yazarın ve şairin yapıtını yayımladı. Edebiyatın pek çok alanında, pek çok dünya diline çevrilen metinler üretti.

Yapıtları:

Roman

1976: Kimse

1977: O/Hakkari'de Bir Mevsim

1988: Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı

Öykü

1959: Kaçkınlar

1962: Bozgun

1968: Av

1978: Bir Gemide

1982: Çığlık

1991: Binbir Hece

1995: Doğu Öyküleri

1999: İşte Deniz, Maria

2002: Do Sesi

2005: Avara Kasnak

2007: Nijinski Öyküleri

xxxx: Yaralı Zaman

xxxx: Leş

2021: Yolun Gittiği Yer

Senaryo

Hakkâri'de Bir Mevsim (O başlıklı romanından Onat Kutlar ile birlikte)

Deneme

1978: Tüm Ders Notları

1980: Yazmak Eylemi (Ada Yayınları)

1986: Şimdi Saat Kaç?

1991: Yeni Ders Notları

1996: Seyir Sözcükleri

2001: Devam

2003: Sözlü/ Yazılı

2003: İnsanlık Halleri

2013: Selma Gürbüz İçin Üç Yazı

Şiir

1978: Ah Min-el Aşk

1999: Dağ Şiirleri

Anı

2003: Görsel Yolculuklar

Biyografi

1986: Osman Hamdi-Bilinmeyen Resimleri

2001: Avni Arbaş

2003: Abidin

Çocuk Kitabı

2004: Doğa Dostları

Ödülleri

1979: Sait Faik Hikâye Armağanı (Bir Gemide)

1979: Türk Dil Kurumu Deneme Ödülü (Tüm Ders Notları)

1988: Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü (Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı)

Dünya'dan:

Ferit Edgü'nün ölüm haberini yayıncısı Everest Yayınları sosyal medya hesabından duyurdu. Everest Yayınları'ndan yapılan açıklamada, "Değerli yazarımız Ferit Edgü'yü kaybetmenin derin üzüntüsünü yaşıyoruz. Ailesine, okurlarına, tüm sevenlerine başsağlığı diliyoruz"ifadeleri yer aldı.

1950 kuşağı sanatçılarından olan ve sanatın hemen her türüyle ilgilenen Ferit Edgü; şiir, öykü, roman, oyun, deneme, biyografi, eleştiri, aforizma ve çeviri kitapları ile resim/sanat tarihi eleştirmenliğine yönelik eserler verdi. Ferit Edgü en çok öykücülüğü ile tanınıyordu.

Edebiyat eleştirmeni ve yazar Semih Gümüş, X (Twitter) hesabından yayınladığı mesajda, Edgü'nün Türk edebiyatı açısından önemine değindi. Gümüş, ''Farklıydı. Herkesten ayrı, kendi dilini, anlatı dünyasını oluşturmaya çalıştı. Arayışı bitmezdi. Çıtayı hiç aşağı düşürmedi'' ifadelerini kullandı.

Şair-yazar Murathan Mungan ise Edgü'nün ardından yaptığı değerlendirmede ''bir devrin kapanışına'' dikkat çekti. Mungan X hesabından yaptığı paylaşımda şu yorumda bulundu:

* 'Ferit Edgü’nün gidişiyle lafın gelişi değil sahiden bir devir kapandı. Yazarlığının yanı sıra, sahibi olduğu Ada Yayınları kataloğuyla, özenli baskılarıyla yayımcılığın bir dönemine imza atmıştı.

Ferit Edgü kimdir?

Ferit Edgü 1936’da İstanbul’da doğdu. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’nde başladığı öğrenimini Paris’te sürdürdü.

1976-1990 yılları arasında, kurucusu olduğu Ada Yayınları’nda, çağdaş Türk ve dünya yazarlarının, şairlerinin yapıtlarını yayınladı.

Ferit Edgü edebiyatın muhtelif alanlarında pek çok ürün verdi.

'Bir Gemide' adlı kitabıyla 1979 Sait Faik Armağanı, 'Ders Notları' ile 1979 Türk Dil Kurumu Ödülü, 'Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı' ile 1988 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü’nü aldı.

Ferit Edgü'nün Abidin Dino, Yüksel Arslan, Bedri Rahmi, Eren Eyüboğlu, Füreya, Aliye Berger, Ergin İnan gibi sanatçılar üzerine yayınlanmış kitapları bulunuyor.

Osman Urallı

 

Gülengül Arlıel

Sektörün güleç, deneyimli yapımcılarındandı.

Ailesine sabır dilerim.

Alev Alatlı 1944 - 2024

Popüler hayat hikayesinde görünmese de, Alatlı'nın reklam yazarlığı yaptığı biliniyor. Alatlı Kurumsal İlişkiler alanında çalışmış Işıl Alatlı'nın da ablasıydı.

Mario Levi 1957 - 2024

 Vikipedi'den hayat hikayesi.

Süreyya Berfe 1943 -2024

 

Wikipedia: "Süreyya Berfe (doğum adı Hikmet Süreyya Kanıpak, 27 Ocak 1943, İstanbul – 9 Ocak 2024, İzmir) Türk şair ve yazar. 1965'e kadar gerçek adı olan Süreyya Kanıpak'ı kullandı. Daha sonra soyadını değiştirmeye karar verdi ve Cemal Süreya'nın önerisiyle Berfe soyadını aldı. Süreyya Berfe adını kullanmaya başladı. 

Önceleri İkinci Yeni akımı içinde yer aldıysa da, sonradan halk şiirinin yolundan giden başka arayışlara yöneldi. 1960 kuşağı şairleri arasında sayıldı.

Çocuk kitapları da yazan Berfe, aralarında 1966'da aldığı ve tanınmasını sağlayan Türkiye Milli Talebe Federasyonu Kültür Yarışması Şiir Dalı Birincilik Ödülünün de bulunduğu çeşitli ödüller aldı. Ayrıca metin yazarlığı yapmaktaydı.

1960'ta Çanakkale Lisesi'nden mezun oldu. Bundan sonra, 2 yıl İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde,           4 yıl ise İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nde okudu. Yedek subay öğretmen olarak yaptığı askerliğinin ardından, Arkın Yayınevi'nde çalışmaya başladı. 1972'de Ali Özgentürk ile birlikte Asyalı dergisini çıkardı (2 sayı). 1976'da Can Yayınevi'nin çocuk kitapları bölümünde görev aldı. Sonraları reklam şirketlerinde metin yazarı olarak çalıştı.

İlk şiiri 1961'de Zeren dergisinde yayımlandı. 1965'e kadar Süreyya Kanıpak imzasıyla Düzlem, Zeren, Yelken, Türk Dili, Soyut gibi dergilerde şiirlerini, daha sonraları Papirüs, Yeni Dergi, Yazı, Forum, Oluşum, Soyut, Ant, Yeni Edebiyat, Yeni A, Birikim, Milliyet Sanat, Defter, kitap-lık, Gösteri dergileriyle Yeni Gazete ve Ulus gazetelerde şiir ve yazılarını yayımlattı. 1966'da Kasaba adlı şiiriyle Türkiye Milli Talebe Federasyonu Kültür Yarışması birincilik ödülünü alması sayesinde tanındı.

İlk şiirlerinde İkinci Yeni akımının etkisinde kalarak, soyutlamalara başvurdu. 1966'dan sonra ise, halk şiirinin yolundan giden yeni bir şiir dili kurma arayışına yöneldi. İlk şiir kitabı olan Gün Ola, bu arayışın ürünüdür. Berfe, bu kitapta Anadolu'nun bir köyünde kısa bir süre tanıklık ettiği bir dili ve dille iç içe gelişmiş olay, durum ve koşulları anlatmayı amaçladı. Şairin bu ses getiren kitabında, Türkmen ve Avşar ağıtlarının, halk ozanlarının, türkülerin ve Nâzım Hikmet'in etkileri görülür. Daha sonraki şiirlerinde de halk şiirinin olanaklarından yararlanmayı sürdürdü.

Ayrıca, Hepsi O Kadar adlı şiiri, Ece Ülker tarafından bestelendi.

Berfe, 9 Ocak 2024 tarihinde yaşadığı Urla'da 80 yaşında hayatını kaybetti. Uzun süredir organ yetmezliği tedavisi görüyordu."

Serdar Benli'den: "Seksenler ve doksanlarda diğer birçok şair ve yazar gibi Süreyya Berfe de hayatı sürdürebilmek için reklam sektöründe metin yazarlığı yaptı. Yaşı tutanlar, onun en bilinir sloganını hatırlayacaktır; "Yok aslında birbirimizden farkımız, ama biz Osmanlı Bankasıyız".

               

Alper Uygur 1956 - 2023

 Deniz Mukan'ın Facebook'taki yazısı (Deniz'den izin almadık ama...)

"AHHHH ALPER...Ajans Ada'dan sevgili yazar arkadaşım, hayatın çeşitli dönemlerinde karşılaşmaktan hep mutlu olduğum sevgili Alper Uygur'u ansızın kaybetmişiz. Çok özel bir insandı, bu tanımı gerçekten hak eden bir insan...Galatasaray lisesinden mezundu, tanıştığımızda Paris'ten dönmüş, ajansa gelmişti. Hep "Jöntürk" derdim ona, 1900'lerin başlarından çıkıp gelmiş gibiydi. Uzun boyu, uzun pardesüsü, sakin ses tonu, bazı Osmanlıca kelimeleri doğal bir şekilde kullanması, zerafeti...Ajans hayatından sonra zaman zaman karşılaştık. Kitaplar yazmaya başlamıştı. Tarihi olaylardan yola çıkan çocuk kitapları yazmıştı. Kitaplarının çoğu Yapı Kredi Yayınları'ndan çıktı. Çok birikimli, duyarlı, farklı, derinlikli bir insandı. Keşke daha sık buluşsaydım, daha çok zaman geçirseydim, diye derinden bir üzüntü duydum. Hayatın bizi böyle sürüklemesine bir kez daha öfkelendim. Kitaplarını da daha sonra buradan paylaşacağım, çocuğu olan dostlar alsınlar, çok ufuk açıcı kitaplar...Güle güle sevgili Alper, bıraktığın izler o kadar güzel ki, seni sık sık hatırlayacağız. Okul arkadaşın, çocukluk arkadaşın, sevgili dostun Mehmet Günsür''cüğümüz ğibi çok erken uğurluyoruz seni..."

YK Yayınları sayfasından:

"Alper Uygur 1956’da İstanbul’da doğdu. Çocukluğunda Tom Miks, Teksas, Doğan Kardeş, Jules Verne okudu. Siirt Mehmetçik İlkokulu, İstanbul Galatasaray Lisesi ve Paris ENSAD-Dekoratif Sanatlar Yüksek Okulu’nu bitirdi. Yazmak çizmekle ilgisi karikatürle başladı: 1970’lerin ikinci yarısında dergilerde çalışmaları yayımlandı, Karikatürcüler Derneği, Antalya Uluslararası Sanat Şenliği sergilerine katıldı. Nasrettin Hoca, 1. İstanbul Sanat Bayramı yarışmalarında ödüller aldı. Senaryo dalında 1987-1988 Yunus Nadi Armağanı Yarışmasında birincilik ödülü kazandı. Uzun yıllar reklamcılık yaptı. Nuray Saatçioğlu ile evli, bir oğulları var.

Kitapları: Bizim Korsanlar - Akdeniz’i Köpürten Osmanlı Leventleri (YKY, 2009), Yemeğe Kurt Gibi Saldırılır mı? - Çocuklar için Görgü (YKY, 2010)."

Şükran Özer Doruk Dağdeviren

 

Mehmet Cemal - Radar Reklam (Kasım 2023)

 Reklamcılar Derneğindeki çalışmalar sırasında tanıdığım, herkesin sevdiği ve saydığı bir centilmendi. Keşke daha çok şey yazıp görseller koyabilsek.

Manuel Çitak

 

İstanbul Modern sitesinden Kilyos Plajı fotoğrafı ve bilgi.

Müfit Mesci

 

Kasım 1959 Eskişehir doğumlu Müfit, Kadıköy Maarif Kolejinden sonra Boğaziçi Üniversitesi İşletme Bölümünü bitirdi. (Aslında çok iyi bir çizer ve yazar da olan Müfit Mesci'nin Güzel Sanatlara girmesine ağabeyi Haluk Mesci engel olmuştur, HM buna sonradan ölesiye üzülmüştür.)

Kıbrısta askerlikten sonra Markom Leo Burnett'te çalışmaya başladı. Türkiye'nin -Leo Burnett Londra'da bunun eğitimini almış- ilk medya planlama stratejistidir ve birkaç ünlü medya planlamacısının bu bakımdan ustasıdır.

Markom Leo Burnett'ten sonra bir ajans kuran Müfit Mesci daha sonra McCann Erickson'un Özbekistan ofisini yeniden kurdu, başarıyla yönetti, insan yetiştirdi. McCann Erickson'daki global yönetim değişikliklerinden sonra bu görevi biten Müfit Mesci, bir süre Shanghai'da yöneticilik ve pazarlama danışmanlığı yaptı. 

Haluk Mesci "becerilerini ve deneyimini çok beğenen birtakım ajanslar, Müfit'in benimle kardeş olduğunu dehşetle fark edince, onu işe almaya korktu; çok iyi biliyorum" diyor. "Çalışması zor biri de dendi hep, kim bilir belki ailede bir sorundur bu."

Yılmaz Gruda

 

Reklam yazarlığı da yapan Gruda'nın reklam üzerine kitabı da vardı. Kendisiyle kısa bir süre Birleşik Reklamcılarda çalışmıştık. Gür sesi hâlâ kulaklarımda. Anısı sonsuz olsun.

Özkan Uğur

MFÖ’nün Ö’sü olarak öne çıkan ama iyi bir oyuncu ve dublaj sanatçısı da olan Özkan Uğur… Onunla çalışmış reklamcı dostlarının dediklerini de ekleyeceğiz.

Ruhi Saruhan

Yazım kurallarına özensizlik üzerine söyleşiyorduk kendisiyle...

Köksal Engür

Kaybettiğimiz bir başka değer. Yerine yenilerini koyup koyamadığımızı bilmediğim güzel insanlardan biri daha.  Tiyatrocu yanı hakkında yazacak çok kişi, söylenecek çok şey var mutlaka. 

Ben sadece reklam filmleri için dublaj yaparken güzel sesi, Türkçesi ve iş ahlakıyla tanıdım; keyifle çalıştım. Başka reklamcıların da onunla çok güzel çalışmalar yaptığını biliyorum. Yakınlarına, sevenlerine ve emek verdiği ana mesleğe ve yan mesleklere başsağlığı dilerim. [Blogun standart çağrısını umutsuzca tekrarlayayım: Köksal Engür ve diğerleri hakkında yazmak isterseniz, fotoğraf vb belge göndermek isterseniz, lütfen buyrun.]

Derviş Pasin

Daha geçen hafta rüyamda telefonda konuştum Derviş abiyle. Emre Senan'ı aradım, izini biliyorsa diye. Bilmiyordu. Ateş Benice'yi aradı, ona sordu. Ateş'te de yoktu. Urla'da yaşadığına dair bir bilgi vardı sadece. Orada kaldı arayışım. Ne tuhaf. Ne üzücü.

Derviş abiyle ve Ateş'le, pek çok reklam filmi yaptık. Bunların başında Ülker Badem Kraker için yaptığımız Adem-Badem dizisi var. Ve tabii Ülker Çokoprens filmleri. Kendisi de rahmetli olan Nejat Soyer'in "Vaay, karga kardeş, geçiyordum uğradım!" repliğini barındıran şirin karga-tilki dizisi, Derviş ve Ateş'in işidir.

Darbe sonrası, sokağa çıkma yasağının başlamasına saatle kala, Milliyet'e yetişmesi gereken bir film için Derviş abiyi aradım.  Kalktı geldi, gık demedi. Sabaha kadar çalışıp, fotoğraflardan, tek kare film çektik. Sabah olduğunda doğrudan stüdyoya koşacağız, yıkanacak, montaj ve dublaj yapıp TRT'ye yetiştireceğiz. Milliyetin işleri böyle son dakikadır. Rahmetli Turhan Aytul'ın başta olduğu bir dönemdi bu. Neyse, sabah oldu. Bir telefon, vazgeçtik filmden diye... Bu da böyle bir anı Derviş abiyle.

 

Feyhan Emon

 

Her zaman gülen yüzü, yapıcı enerjisiyle hatırlıyorum Feyhan'ı ben. Bir dönemin bildik isimlerinden birini daha kaybettik. Daha yakından tanıyanlar lütfen yazsınlar, bilgi ve belge göndersinler.

Haluk Mesci

Hakkı Sal